9. CECHY DOBREGO RATOWNIKA


I. Spokój i rozwaga
Rozluźniamy wszystkie mięśnie, które nie są potrzebne do działań bieżących. Dotyczy to także mięśni twarzy. Wyrzucamy „na potem” wszystkie zbędne myśli, skupiając je wyłącznie na niesieniu pomocy },

II. Energiczne działanie na rzecz poszkodowanego
A - kolejne postępowania ratownika – od pierwszej do czwartej kolejności (patrz rozdział 2),
B - zaangażowanie do pomocy 4 – 5 osób (ewentualne: współdziałanie w reanimacji, wezwanie pogotowia, zakładanie opatrunków, itp),
C - konsekwentnie realizuj dalsze postępowanie, aż do przekazania poszkodowanego (chorego) w ręce specjalistów.

III. Uzyskanie zaufania chorego oraz otoczenia
Głos spokojny ale zdecydowany; powiadom obce otoczenie, że jesteś ratownikiem. Przy kilku ratownikach, wybierzcie Kierownika Akcji Ratunkowej. Przyjaźnie uspokój chorego przytomnego, że wszystko będzie dobrze. Pamiętaj: już twój głos i dotyk działa leczniczo !!! ),

IV. Świadomość postępowania
MOŻESZ WYKONYWAĆ CZYNNOŚCI RATOWNICZE TAK DŁUGO, JAK DŁUGO MASZ CAŁKOWITĄ PEWNOŚĆ, ŻE TWOJE POSTĘPOWANIE JEST PRAWIDŁOWE I KONIECZNE !!!

V. W razie potrzeby powiadomienie organów ścigania
W przypadku podejrzenia przestępstwa, masz obowiązek powiadomić Policje lub Prokuraturę o swoim podejrzeniu w trybie natychmiastowym. Tym bardziej należy tego dokonać, stwierdzając wypadek drogowy czy jakąś katastrofę. Należy pamiętać, że (ogólnie biorąc) w kolizji drogowej nie ma osób poszkodowanych na zdrowiu a w wypadku drogowym - są ) ,

VI. Kierowanie zasobami ludzkimi,
Należy, w chwili przerwy w udzielaniu pomocy, zdecydowanie i głośno poprosić osoby, zbędne przy jej udzielaniu, o opuszczenie rejonu zdarzenia. Kieruj osobami, które poprosiłeś o pomoc, grzecznie ale zdecydowanie.
Zwracajcie się do siebie, stosując zwrot „Ty”, by skrócić czas przepływu informacji. )

VII. Zachowanie maksymalnej czystości
To oczywiste !!! Jednak stan chorego lub miejsce wypadku mogą to uniemożliwić. Niemniej jednak założenie jałowych rękawiczek chirurgicznych z APP i stosowanie jałowych opatrunków jest jakimś wyjściem z sytuacji. Należy szczególnie podkreślić konieczność
stosowania jałowych opatrunków. Ich rozpakowywanie musi się odbywać na naszych oczach ! Np. gaziki rozpakowane poza naszym okiem, traktujemy jako niezdatne do zastosowania.

VIII. Dbanie o bezpieczeństwo chorego (poszkodowanego)
W razie stwierdzenie takiego zagrożenia – sprawa priorytetowa ! Dotyczy np: źródeł prądu, otwartego ognia, dymu, gazu, drogi i związanego z tym ruchu ulicznego, itp. Chorego (poszkodowanego) przenosi się z zachowaniem zasad transportu poszkodowanego.

IX. Dbanie o bezpieczeństwo własne
Zagrożenia podobne jak w pkt 8.

X. Właściwe rozbieranie chorego (poszkodowanego)
Najpierw zdejmujemy ze zdrowych kończyn i strony ciała a potem z uszkodzonych. Jeżeli odzież przyklei się do ran (lub oparzeń), odcinamy ubranie na obrzeżach nie przyklejonych. W razie obrzęków, np. stopy, rozcinamy odzież czy obuwie ).

8. WZYWANIE POGOTOWIA RATUNKOWEGO

... zwanego też Działem (Oddziałem) Pomocy Dorażnej lub Ratownictwa Medycznego. Pogotowia rangi wojewódzkiej noszą nazwę Wojewódzkich Stacji Pogotowia Ratunkowego.

Każdy Ratownik, już idąc do poszkodowanego (chorego), powinien angażować kilka przynajmniej osób. Wiek tych osób, czy stanowiska nie mają właściwie żadnego znaczenia. Sposób zwracania się w czasie akcji ratowniczej powinien być per "ty", by maksymalnie skrócić czas przepływu informacji.

Ratownik nie powinien opuszczać poszkodowanego (chyba, że jest kilku ratowników). Jeżeli jest jeden ratownik - automatycznie staje się Kierownikiem Akcji, gdy jest ich kilku - Kierownika muszą wybrać między sobą (i to błyskawicznie !). Wybranemu Kierownikowi wszyscy muszą się podporządkować !!!

Wskazana przez Ratownika (Kierownika Akcji) osoba może być zobowiązana do wezwania
karetki pogotowia. Jest wówczas zmuszona do podania następujących informacji Dyspozytorowi:
1. Swoje imię i nazwisko.
2. Numer telefonu, z którego dzwoni,
3. Zwięzły opis sytuacji, w tym:
- co się stało,
- ilość osób poszkodowanych (choćby orientacyjną),
- rodzaj obrażeń,
- zauważone objawy.
4. Czy potrzebna jest pomoc techniczna,
5. Dokładny adres wypadku (zachorowania) z ewentualnym opisem krótszego dojazdu,
6. Informację o konieczności prowadzenia reanimacji.

Słuchawkę można odłożyć dopiero po rozłączeniu się Dyspozytora Pogotowia. Jedna z osób powinna pozostać przy aparacie telefonicznym (komórce) na wypadek telefonu z Pogotowia, aby potwierdzić wezwanie lub uzyskać bieżące informacje.

7. OMÓWIENIE WYPOSAŻENIA APP cz. 3


Ad. 1) Leki przeciwbólowe (jak i pozostałe tutaj wymienione) są lekami dopuszczonymi
przez nadzór farmaceutyczny do obrotu bez konieczności posiadania recepty. Nie
oznacza to jednak, że nie mają działań ubocznych czy pacjenci nie mogą zareagować
nadwrażliwością !

Ad. 2) - Acenol ma również drugą nazwę – Paracetamol.
- Polopiryna S wywodzi się z salicylanów ! Należy uzyskać odpowiedź ze strony
pacjenta, czy nie jest na ten lek uczulony. W razie potwierdzenia podać Acenol.

Ad. 6) Woda utleniona w buteleczce po otwarciu ma ważność 7 dni. Tabletka Pertlenonu
pozwala łatwo i szybko uzyskać świeży roztwór po rozpuszczeniu
w połowie szklanki letniej wody.

Ad. 7) Środki osłaniające pozwalają zabezpieczyć brzegi ran przed przyklejeniem się do
opatrunku. Można nimi pokrywać okolice oparzone ( I stopnia), wysuszone
działaniem wyższej temperatury.

Ad. 9e) W zakładach pracy dostęp do APP powinny mieć wyłącznie osoby przeszkolone
w udzielaniu pierwszej pomocy przedlekarskiej. Po udzieleniu pomocy, powinny
one wpisać datę, godzinę, objawy u pacjenta i podjęte przez ratownika działania
z podaniem nazwy i ilości leków.

Zawartość APP (apteczki pierwszej pomocy) może być modyfikowana stosownie do specyfiki zakładu lub indywidualnych potrzeb osób. Jeżeli więc jest osoba chora na astmę oskrzelową lub cukrzycę, to w APP powinny się znajdować:
a- zestaw umożliwiający podanie leku, zaleconego przez lekarza (np. igła, strzykawka,
ampułka, aerosol, itp.),
b- szczegółowa instrukcja, kiedy i jak podawać w/w leki, potwierdzone pieczątką
imienną i podpisem lekarza.

6. WYPOSAŻENIE APP cz.2

Przykładowe wyposażenie apteczki pierwszej pomocy (APP):

1) Leki przeciwbólowe (Apap, Nurofen),
2) Leki przeciwgorączkowe (Polopiryni S, Acenol),
3) Leki uspokajające (Neospasmina, Nervosol),
4) Leki nasercowe (Kardiamid krople, Krople nasercowe),
5) Leki żołądkowe (Krople żołądkowe, Krople miętowe),
6) Środki odkażające (Jodyna 3% - roztwór wodny, Pertlenon tabl. – in. woda
utleniona),
7) Środki osłaniające (maść borna, wazelina biała),
8) Środki opatrunkowe:
a- gaziki (komplety po 3 sztuki) 6 kompletów,
b- bandaże elastyczne (różnej szerokości) 8 sztuk,
c- poloplast 1 szt.
d- poloplasty z opatrunkiem 1 komplet,
e- chusty trójkątne 2 szt.

9) Przybory i narzędzia:
a- nożyczki (z zaokrąglonymi końcami) 1 szt.
b- rękawiczki gumowe (nr 7 lub 8) 2 szt.
c- szpatułki drewniane 4 szt.
d- kubeczki jednorazowe w woreczku foliowym 10 szt.
e- notes + długopis 1 komplet

5 - APTECZKA PIERWSZEJ POMOCY cz. 1



        Apteczka pierwszej pomocy (APP) to zestaw najprostszych leków,
środków opatrunkowych oraz niektórych podstawowych przyborów
i narzędzi lekarskich. Może być utworzona w specjalnej (metalowej
lub drewnianej) skrzyneczce, zawieszanej na stałe.

        Oprócz w/w zestawu APP powinna zawierać:
1) Szczegółowy wykaz zawartego zestawu (naklejony na wewnętrznej
    stronie drzwiczek apteczki),
2) Wykaz osób przeszkolonych w udzielaniu pierwszej pomocy 
    przedlekarskiej (naklejony na zewnętrznej stronie drzwiczek
    apteczki),
3) Instrukcję udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej (przy
    apteczce).

        APP powinna być oznaczona zielonym (!) krzyżem, widocznym
z daleka. Stosowany dotychczas krzyż koloru czerwonego jest
zakazany i zastrzeżony dla Polskiego Czerwonego Krzyża. Zamiast
skrzyneczki, w przypadku pracy terenowej APP może być
umieszczona w walizce z wszelkimi w/w uzupełnieniami.

        APP w zakładach pracy powinny być umieszczane w ściśle
określonych miejscach, wynikających z "Protokołu", sporządzanego
przez Lekarza Medycyny Pracy dla określonego przedsiebiorstwa.

        Zawartość APP może być modyfikowana stosownie do specyfiki
produkcji w danym zakładzie pracy lub osobistych potrzeb personelu
czy prywatnych użytkowników. Np.: jeżeli jest osoba chora na astmę
lub cukrzycę, to w apteczce powinien się znajdować:
a- zestaw umożliwiający podanie leku, zaleconego przez lekarza
    (aerozol, igły, strzykawki, ampułki, itd)
b- szczegółowa instrukcja, kiedy i w jaki sposób podawać leki.

UWAGA:
                Leki mogą być zalecane wyłącznie przez lekarza !! Podawanie
leków przez osoby nieupoważnione jest ich wyłącznym ryzykiem.
W przypadku powikłań (np. reakcji uczuleniowej) mogą być pociągani
do odpowiedzialności zarówno karnej jak i cywilnej.