16. DWÓCH RATOWNIKÓW I JEDNOCZESNY MASAŻ POŚREDNI SERCA ZE SZTUCZNYM ODDYCHANIEM.


Jeżeli w miejscu zdarzenia znajdzie się dwóch ratowników, natychmiast podejmują decyzję, który z nich będzie KIEROWNIKIEM AKCJI !
Przy braku osób bardziej kompetentnych, wszyscy i wszystko jest obowiązane podporządkować się właśnie jemu. Jeżeli przybędzie, np. kolejno: ratownik medyczny, pielęgniarka, lekarz, kierownictwo akcji automatycznie przechodzi w ręce osoby o wyższych kompetencjach.

I. Stwierdzenie braku akcji serca i oddechu u chorego (poszkodowanego) - patrz posty 11 i 13. Kierownik Akcji poleca zająć pozycje po obu stronach poszkodowanego (chorego). Sam ustawia się na poziomie jego klatki piersiowej (serca). Drugi ratownik stoi na poziomie głowy (ust).

II. Przygotowanie pacjenta do reanimacji - patrz post 12. Kierownik Akcji odsłania klatkę piersiową, drugi – sprawdza jamę ustną. Razem podkładają coś pod barki chorego.

III. Kierownik Akcji wykonuje 5 ucisków klatki piersiowej chorego a drugi Ratownik 1 wdech w usta (w momencie odliczania ”piątki”!) i od początku... (5:1, 5:1, 5:1, itd) - przy wdechu zwracamy uwagę, czy powietrze wdychane nie przedostaje się do żołądka zamiast płuc (!),

IV. Cykl 5:1 musisz zmieścić w czasie 5 sekund (pięciu sekund !), co daje ok. 60 ucisków klatki piersiowej i 12 wdechów na minutę. Zmieszczenie cyklu w krótszym czasie skutkuje zwiększeniem ilości ucisków do 80-ciu a wdechów do 16-tu na minutę.

V. Co dwie – trzy minuty Kierownik Akcji wydaje komendę „ZMIANA”, co skutkuje przesunięciem od klatki piersiowej do głowy jednego Ratownika i odwrotnie – drugiego. Następuje zamiana ról, bez wzajemnego przeszkadzania sobie podczas zmiany pozycji. Kierownik Akcji wykonuje sztuczne oddychanie a drugi Ratownik – masaż zewnętrzny serca.

UWAGA:
1. Pierwsza osoba dorosła, która znajdzie się w zasięgu naszego głosu, musi otrzymać polecenie zatelefonowania po pogotowie ratunkowe i wezwania innych do pomocy.

2. O ile nie zgłoszą się inne osoby, reanimację możemy przerwać tylko wtedy, gdy sami utracimy świadomość.

3. W przypadku przybycia innych i braku osób bardziej kompetentnych, sami przejmujemy kierownictwo akcji ratowniczej.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

15. JEDEN RATOWNIK I JEDNOCZESNY MASAŻ POŚREDNI SERCA ZE SZTUCZNYM ODDYCHANIEM.


I. Stwierdź brak akcji serca i brak oddechu u chorego (poszkodowanego) - patrz posty 11 i 13 ( szybkie i zdecydowane działania diagnostyczne !),

II. Przygotuj pacjenta do reanimacji - patrz post 12 (działania szybkie lecz delikatne, by nie spowodować dodatkowych urazów),

III. Wykonuj 8 ucisków klatki piersiowej chorego i natępnie 2 wdechy w jego usta i od
początku... (8:2, 8:2, 8:2, itd) - przy wdechu zwracamy uwagę, czy powietrze wdychane nie przedostaje się do żołądka zamiast płuc (!),

IV. Cykl 8:2 musisz zmieścić w czasie 8 sekund (ośmiu sekund !), co daje ok. 60 ucisków klatki piersiowej i 12 - 14 wdechów na minutę. Zmieszczenie cyklu w krótszym czasie skutkuje zwiększeniem ilości ucisków do 80-ciu a wdechów do 16-tu na minutę.

UWAGA:
1. Pierwsza osoba dorosła, która znajdzie się w zasięgu naszego głosu, musi otrzymać
polecenie zatelefonowania po pogotowie ratunkowe i wezwania innych do pomocy.

2. O ile nie zgłoszą się inne osoby, reanimację możemy przerwać tylko wtedy, gdy sami utracimy świadomość.

3. W przypadku przybycia innych i braku osób bardziej kompetentnych, przejmujemy
kierownictwo akcji ratowniczej.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

14. SZTUCZNE ODDYCHANIE

Działania stosowane w celu przywrócenia czynności oddechowej pacjenta. Czynność ta może się zatrzymać wskutek osłabienia lub porażenia funkcji ośrodka oddechowego. Przyczyną powyższego mogą być zatrucia (np. tlenkiem węgla, spalinami), tonięcie, duszenie, porażenie prądem, ciężkie urazy klatki piersiowej czy brzucha, itp.

Warunkiem powodzenia postępowania ratownika jest:

1. Natychmiastowe rozpoczęcie.
2. Utrzymanie drożności dróg oddechowych.
3. Kontynuacja (ewentualnie wraz z masażem pośrednim serca) do:
......a - uzyskania samoistnego oddechu,
......b - przybycia lekarza z karetką reanimacyjną.

A - Metoda "USTA - USTA":
a - przygotowanie chorego (poszkodowanego) - patrz POST nr 12,

b - ręką od strony tułowia chorego unosimy jego barki, by uzyskać troszkę większe, ........naturalne odchylenie głowy pacjenta,

c - rękę od strony głowy pacjenta, kładziemy na jego czole a kciukiem i palcem
........wskazującym zaciskamy nos chorego,

d - wykonujemy, możliwie "jeden po drugim", 10 cykli oddechowych (wdech w usta
........chorego i wydech samoistny chorego), aby zmniejszyć niedobór tlenu
........w organiźmie pacjenta,

d - wydychamy własne powietrze do ust chorego (przez gazik lub bezpośrednio) z
........częstotliwością 12 - 14 razy na minutę (jeden wdech na 4 - 5 sekund), po czym
........cofamy szybko głowę, by umożliwić pacjentowi wydech.

e - mamy 2 - 3 sekundy na pełny, spokojny wdech (własny).

B - Metoda "USTA - NOS":

Stosowana w szczególnych przypadkach urazów szczęki górnej lub żuchwy.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

13. MASAŻ ZEWNĘTRZNY SERCA

Masaż zewnętrzny (pośredni) serca ma na celu przywrócenie pracy serca. Objawy zatrzymania krążenia to:
1. Utrata przytomności u poszkodowanego.
2. Brak wyczuwalnego tętna na tętnicy szyjnej (lewej lub prawej) lub tętnicy pachwinowej.
3. Zatrzymanie oddechu (należy dołączyć sztuczne oddychanie !).

Utratę przytomności rozpozna każdy - nie będę jej komentował.

Tętno na tętnicy szyjnej wyczuwamy, przykładając opuszki palców, ułożonych w jednej linii, wzdłuż lewej lub prawej krawędzi krtani. Czynimy to delikatnie, stopniowo zwiększając a następnie zmniejszając nacisk. Podobnie sprawdzamy tętno na tętnicy pachwinowej.

MASAŻ:
a - przygotowanie chorego (poszkodowanego) - patrz POST nr 12,
b - Uciskamy mostek w punkcie określającym jedną trzecią jego długości od dołu (od str. żołądka)
c - Układamy nasadę jednej ręki na tym punkcie a na jej grzbiecie nasadę ręki drugiej.
d - Łokcie mamy wyprostowawane.
e - Ucisk wykonujemy masą własnego ciała, zachowując rytm 70-80 ucisków na minutę.
f - Siła ucisku powinna nieznacznie ugiąć mostek i żebra, lecz ich nie połamać !
g - Po uciśnięciu rozluźnijmy własne mięśnie ramion i grzbietu przed
........kolejnym wysiłkiem.

UWAGA:
A- niektóre źródła polecają uciskać mostek pacjenta 80 - 100/minutę. Prowadzi to do szybkiego wyczerpania sił Ratownika a zarazem nie gwarantuje pożądanych efektów hemodynamicznych u pacjenta. Należy odtwarzać naturalny rytm pracy serca, tj. 72 skurcze (+-10)/min., czyli ok. 6 ucisków na 5 sekund.

B- Podany wyżej sposób naciskania dotyczy pacjentów dorosłych (60 - 70 kg masy ciała). Jednak reanimowaną dziewczynkę - szczupłą nastolatkę - będziemy uciskać jednym ramieniem (bez zaangażowania własnego tułowia) a dziecko kilkumiesięczne - trzema palcami jednej ręki !
Należy uzyskać ugięcie mostka i żeber, ale ich nie połamać !

C- Masaż zewnętrzny serca przerywamy, gdy:
- są objawy powrotu pacjenta do oddechowo - krążeniowej równowagi (zaczerwienienie policzków + własny jego oddech + odzyskanie przytomności),
- powróci własna, niewymuszona akcja serca pacjenta (co kontrolujemy od czasu do czasu, przykładając ucho do jego klatki piersiowej lub sprawdzając jego tętno),
- przybędzie osoba bardziej przygotowana do udzielania pierwszej pomocy (lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny), która przejmie kierownictwo akcji udzielania pomocy.

D- W przypadku kilku ratowników, jeden musi przejąć zdecydowane kierownictwo !

E- Pacjenta nie wolno nam opuścić, do momentu przekazania lekarzowi lub karetce pogotowia !!!

Reanimacja może potrwać bardzo długo ! Zadbaj o obecność innych ratowników lub przynajmniej osób pomagających.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

12. PRZYGOTOWANIE POSZKODOWANEGO (CHOREGO) DO REANIMACJI.

1. Ułóż ratowanego na twardym podłożu (Zarówno przy braku akcji serca, jak i oddychania. W drugim przypadku możemy się również spodziewać zatrzymania pracy układu krążenia).

2. Odsłoń jego klatkę piersiową a w razie trudności rozerwij ubranie.

3. Podłuż pod barki ratowanego coś podłużnego i twardszego (zwinięty sweter, książki,
zrolowaną poduszkę czy coś podobnego), by głowa swobodnie opadła do tyłu. Kąt prosty,
zawarty między osią podłużną jamy ustnej i tchawicy, staje się wtedy rozwartym, co
radykalnie poprawia przepływ powietrza w drogach oddechowych.

4. Sprawdź dokładnie jamę ustną - czy są tam ruchome protezy lub inne ciała obce (np.
wodorosty u topielców). Należy dokładnie wszystko usunąć !

UWAGA:
Przy pierwszych wprowadzeniach własnego oddechu w usta ratowanego należy obserwować, co się unosi - klatka piersiowa chorego (poszkodowanego) czy jego powłoki brzuszne. Jeżeli brzuch, to oznacza, że powietrze wprowadzane wchodzi do przewodu pokarmowego a nie do dróg oddechowych. Należy powtórzyć punkty 3 i 4 powyższego postępowania !

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

11. ROZPOZNAWANIE ZATRZYMANIA ODDECHU

I znowu, aż do znudzenia: obecność oddechu i tętna wymaga obserwacji przez Ratownika zawsze w pierwszej kolejności !!!
Co więcej – fakt „łapania” ustami powietrza przez chorego (poszkodowanego) czy gwałtowne ruchy klatki piersiowej mogą być obserwowane już z pewnej odległości. Obserwacja - to powinna być pierwsza czynność Ratownika, zbliżającego się z pomocą !

Jednak czasami oddech może być tak płytki (lub o mieć mniejszą częstotliwość), że wymaga subtelniejszych metod, np. zbliżenie grzbietu dłoni do ust chorego. Nie zawsze dysponujemy lusterkiem, by obserwować zaparowanie jego powierzchni. Niektórzy wolą zbliżyć swoje usta do ust poszkodowanego, jako b. wrażliwe (przy okazji sprawdza się, czy leżący spożywał alkohol).

Objawy zatrzymania oddechu:

1. Szybko postępujące zaczerwienienie a następnie zasinienie powłok skórnych (szczególnie twarzy),

2. Brak obserwowanych ruchów klatki piersiowej,

3. Brak przepływu powietrza przez usta.

Należy się liczyć z zatrzymaniem akcji serca i koniecznością włączenia pośredniego (zewnętrznego) masażu serca !!!

INFORMACJE DODATKOWE:
Powietrze wydychane nie jest pozbawione tlenu. Zawiera jeszcze 16 % (w porównaniu z prawie 21 % w powietrzu atmosferycznym).

Przyczyny zatrzymania oddechu mogą być różne np. zatrucie (tlenkiem węgla, spalinami), zadzierzgnięcie (in. „powieszenie”). Zewnętrzne przyczyny należy natychmiast usunąć lub odciągnąć od nich chorego. Niektóre, np. ciężkie urazy (klatki piersiowej, brzucha) i podobne, należy zabezpieczyć sterylnymi opatrunkami. Zawsze należy pilnie wezwać karetkę z lekarzem.

10. ROZPOZNAWANIE ZATRZYMANIA AKCJI SERCA

Fakt oddechu i tętna wymaga obserwacji przez Ratownika zawsze w pierwszej kolejności !! Rozpoznanie zatrzymania akcji serca (inaczej mówiąc – układu krążenia) nie jest trudne.
Objawy wówczas obserwowane to:
1. Utrata przytomności u poszkodowanego,
2. Zatrzymanie oddechu,
3. Brak wyczuwalnego tętna na:
a – tętnicy szyjnej (z lewej lub prawej strony okolicy krtani),
b – tętnicy udowej (w lewej lub prawej pachwinie).

Tętno sprawdzamy opuszkami palców, ułożonymi w jeden szereg. Linię opuszek palców układamy pionowo wzdłuż boku tchawicy lub wzdłuż pachwiny. Nacisk musi być delikatny !
Stopniowo i na przemian zwiększamy i zmniejszamy nacisk, aż do decyzji „jest” lub „brak” tętna.
Sprawdzanie tętna w okolicach nadgarstka (tętnica promieniowa),przy braku dostatecznej wprawy, może prowadzić do błędnych wniosków.