13. MASAŻ ZEWNĘTRZNY SERCA

Masaż zewnętrzny (pośredni) serca ma na celu przywrócenie pracy serca. Objawy zatrzymania krążenia to:
1. Utrata przytomności u poszkodowanego.
2. Brak wyczuwalnego tętna na tętnicy szyjnej (lewej lub prawej) lub tętnicy pachwinowej.
3. Zatrzymanie oddechu (należy dołączyć sztuczne oddychanie !).

Utratę przytomności rozpozna każdy - nie będę jej komentował.

Tętno na tętnicy szyjnej wyczuwamy, przykładając opuszki palców, ułożonych w jednej linii, wzdłuż lewej lub prawej krawędzi krtani. Czynimy to delikatnie, stopniowo zwiększając a następnie zmniejszając nacisk. Podobnie sprawdzamy tętno na tętnicy pachwinowej.

MASAŻ:
a - przygotowanie chorego (poszkodowanego) - patrz POST nr 12,
b - Uciskamy mostek w punkcie określającym jedną trzecią jego długości od dołu (od str. żołądka)
c - Układamy nasadę jednej ręki na tym punkcie a na jej grzbiecie nasadę ręki drugiej.
d - Łokcie mamy wyprostowawane.
e - Ucisk wykonujemy masą własnego ciała, zachowując rytm 70-80 ucisków na minutę.
f - Siła ucisku powinna nieznacznie ugiąć mostek i żebra, lecz ich nie połamać !
g - Po uciśnięciu rozluźnijmy własne mięśnie ramion i grzbietu przed
........kolejnym wysiłkiem.

UWAGA:
A- niektóre źródła polecają uciskać mostek pacjenta 80 - 100/minutę. Prowadzi to do szybkiego wyczerpania sił Ratownika a zarazem nie gwarantuje pożądanych efektów hemodynamicznych u pacjenta. Należy odtwarzać naturalny rytm pracy serca, tj. 72 skurcze (+-10)/min., czyli ok. 6 ucisków na 5 sekund.

B- Podany wyżej sposób naciskania dotyczy pacjentów dorosłych (60 - 70 kg masy ciała). Jednak reanimowaną dziewczynkę - szczupłą nastolatkę - będziemy uciskać jednym ramieniem (bez zaangażowania własnego tułowia) a dziecko kilkumiesięczne - trzema palcami jednej ręki !
Należy uzyskać ugięcie mostka i żeber, ale ich nie połamać !

C- Masaż zewnętrzny serca przerywamy, gdy:
- są objawy powrotu pacjenta do oddechowo - krążeniowej równowagi (zaczerwienienie policzków + własny jego oddech + odzyskanie przytomności),
- powróci własna, niewymuszona akcja serca pacjenta (co kontrolujemy od czasu do czasu, przykładając ucho do jego klatki piersiowej lub sprawdzając jego tętno),
- przybędzie osoba bardziej przygotowana do udzielania pierwszej pomocy (lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny), która przejmie kierownictwo akcji udzielania pomocy.

D- W przypadku kilku ratowników, jeden musi przejąć zdecydowane kierownictwo !

E- Pacjenta nie wolno nam opuścić, do momentu przekazania lekarzowi lub karetce pogotowia !!!

Reanimacja może potrwać bardzo długo ! Zadbaj o obecność innych ratowników lub przynajmniej osób pomagających.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!