15. JEDEN RATOWNIK I JEDNOCZESNY MASAŻ POŚREDNI SERCA ZE SZTUCZNYM ODDYCHANIEM.


I. Stwierdź brak akcji serca i brak oddechu u chorego (poszkodowanego) - patrz posty 11 i 13 ( szybkie i zdecydowane działania diagnostyczne !),

II. Przygotuj pacjenta do reanimacji - patrz post 12 (działania szybkie lecz delikatne, by nie spowodować dodatkowych urazów),

III. Wykonuj 8 ucisków klatki piersiowej chorego i natępnie 2 wdechy w jego usta i od
początku... (8:2, 8:2, 8:2, itd) - przy wdechu zwracamy uwagę, czy powietrze wdychane nie przedostaje się do żołądka zamiast płuc (!),

IV. Cykl 8:2 musisz zmieścić w czasie 8 sekund (ośmiu sekund !), co daje ok. 60 ucisków klatki piersiowej i 12 - 14 wdechów na minutę. Zmieszczenie cyklu w krótszym czasie skutkuje zwiększeniem ilości ucisków do 80-ciu a wdechów do 16-tu na minutę.

UWAGA:
1. Pierwsza osoba dorosła, która znajdzie się w zasięgu naszego głosu, musi otrzymać
polecenie zatelefonowania po pogotowie ratunkowe i wezwania innych do pomocy.

2. O ile nie zgłoszą się inne osoby, reanimację możemy przerwać tylko wtedy, gdy sami utracimy świadomość.

3. W przypadku przybycia innych i braku osób bardziej kompetentnych, przejmujemy
kierownictwo akcji ratowniczej.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

14. SZTUCZNE ODDYCHANIE

Działania stosowane w celu przywrócenia czynności oddechowej pacjenta. Czynność ta może się zatrzymać wskutek osłabienia lub porażenia funkcji ośrodka oddechowego. Przyczyną powyższego mogą być zatrucia (np. tlenkiem węgla, spalinami), tonięcie, duszenie, porażenie prądem, ciężkie urazy klatki piersiowej czy brzucha, itp.

Warunkiem powodzenia postępowania ratownika jest:

1. Natychmiastowe rozpoczęcie.
2. Utrzymanie drożności dróg oddechowych.
3. Kontynuacja (ewentualnie wraz z masażem pośrednim serca) do:
......a - uzyskania samoistnego oddechu,
......b - przybycia lekarza z karetką reanimacyjną.

A - Metoda "USTA - USTA":
a - przygotowanie chorego (poszkodowanego) - patrz POST nr 12,

b - ręką od strony tułowia chorego unosimy jego barki, by uzyskać troszkę większe, ........naturalne odchylenie głowy pacjenta,

c - rękę od strony głowy pacjenta, kładziemy na jego czole a kciukiem i palcem
........wskazującym zaciskamy nos chorego,

d - wykonujemy, możliwie "jeden po drugim", 10 cykli oddechowych (wdech w usta
........chorego i wydech samoistny chorego), aby zmniejszyć niedobór tlenu
........w organiźmie pacjenta,

d - wydychamy własne powietrze do ust chorego (przez gazik lub bezpośrednio) z
........częstotliwością 12 - 14 razy na minutę (jeden wdech na 4 - 5 sekund), po czym
........cofamy szybko głowę, by umożliwić pacjentowi wydech.

e - mamy 2 - 3 sekundy na pełny, spokojny wdech (własny).

B - Metoda "USTA - NOS":

Stosowana w szczególnych przypadkach urazów szczęki górnej lub żuchwy.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

13. MASAŻ ZEWNĘTRZNY SERCA

Masaż zewnętrzny (pośredni) serca ma na celu przywrócenie pracy serca. Objawy zatrzymania krążenia to:
1. Utrata przytomności u poszkodowanego.
2. Brak wyczuwalnego tętna na tętnicy szyjnej (lewej lub prawej) lub tętnicy pachwinowej.
3. Zatrzymanie oddechu (należy dołączyć sztuczne oddychanie !).

Utratę przytomności rozpozna każdy - nie będę jej komentował.

Tętno na tętnicy szyjnej wyczuwamy, przykładając opuszki palców, ułożonych w jednej linii, wzdłuż lewej lub prawej krawędzi krtani. Czynimy to delikatnie, stopniowo zwiększając a następnie zmniejszając nacisk. Podobnie sprawdzamy tętno na tętnicy pachwinowej.

MASAŻ:
a - przygotowanie chorego (poszkodowanego) - patrz POST nr 12,
b - Uciskamy mostek w punkcie określającym jedną trzecią jego długości od dołu (od str. żołądka)
c - Układamy nasadę jednej ręki na tym punkcie a na jej grzbiecie nasadę ręki drugiej.
d - Łokcie mamy wyprostowawane.
e - Ucisk wykonujemy masą własnego ciała, zachowując rytm 70-80 ucisków na minutę.
f - Siła ucisku powinna nieznacznie ugiąć mostek i żebra, lecz ich nie połamać !
g - Po uciśnięciu rozluźnijmy własne mięśnie ramion i grzbietu przed
........kolejnym wysiłkiem.

UWAGA:
A- niektóre źródła polecają uciskać mostek pacjenta 80 - 100/minutę. Prowadzi to do szybkiego wyczerpania sił Ratownika a zarazem nie gwarantuje pożądanych efektów hemodynamicznych u pacjenta. Należy odtwarzać naturalny rytm pracy serca, tj. 72 skurcze (+-10)/min., czyli ok. 6 ucisków na 5 sekund.

B- Podany wyżej sposób naciskania dotyczy pacjentów dorosłych (60 - 70 kg masy ciała). Jednak reanimowaną dziewczynkę - szczupłą nastolatkę - będziemy uciskać jednym ramieniem (bez zaangażowania własnego tułowia) a dziecko kilkumiesięczne - trzema palcami jednej ręki !
Należy uzyskać ugięcie mostka i żeber, ale ich nie połamać !

C- Masaż zewnętrzny serca przerywamy, gdy:
- są objawy powrotu pacjenta do oddechowo - krążeniowej równowagi (zaczerwienienie policzków + własny jego oddech + odzyskanie przytomności),
- powróci własna, niewymuszona akcja serca pacjenta (co kontrolujemy od czasu do czasu, przykładając ucho do jego klatki piersiowej lub sprawdzając jego tętno),
- przybędzie osoba bardziej przygotowana do udzielania pierwszej pomocy (lekarz, pielęgniarka, ratownik medyczny), która przejmie kierownictwo akcji udzielania pomocy.

D- W przypadku kilku ratowników, jeden musi przejąć zdecydowane kierownictwo !

E- Pacjenta nie wolno nam opuścić, do momentu przekazania lekarzowi lub karetce pogotowia !!!

Reanimacja może potrwać bardzo długo ! Zadbaj o obecność innych ratowników lub przynajmniej osób pomagających.

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!

12. PRZYGOTOWANIE POSZKODOWANEGO (CHOREGO) DO REANIMACJI.

1. Ułóż ratowanego na twardym podłożu (Zarówno przy braku akcji serca, jak i oddychania. W drugim przypadku możemy się również spodziewać zatrzymania pracy układu krążenia).

2. Odsłoń jego klatkę piersiową a w razie trudności rozerwij ubranie.

3. Podłuż pod barki ratowanego coś podłużnego i twardszego (zwinięty sweter, książki,
zrolowaną poduszkę czy coś podobnego), by głowa swobodnie opadła do tyłu. Kąt prosty,
zawarty między osią podłużną jamy ustnej i tchawicy, staje się wtedy rozwartym, co
radykalnie poprawia przepływ powietrza w drogach oddechowych.

4. Sprawdź dokładnie jamę ustną - czy są tam ruchome protezy lub inne ciała obce (np.
wodorosty u topielców). Należy dokładnie wszystko usunąć !

UWAGA:
Przy pierwszych wprowadzeniach własnego oddechu w usta ratowanego należy obserwować, co się unosi - klatka piersiowa chorego (poszkodowanego) czy jego powłoki brzuszne. Jeżeli brzuch, to oznacza, że powietrze wprowadzane wchodzi do przewodu pokarmowego a nie do dróg oddechowych. Należy powtórzyć punkty 3 i 4 powyższego postępowania !

JEŻELI UWAŻASZ, ŻE NA DALSZE PROWADZENIE REANIMACJI NIE MASZ SIŁY, TO ZNACZY, ŻE SIĘGASZ DOPIERO POŁOWY SWOICH MOŻLIWOŚCI !!!