11. ROZPOZNAWANIE ZATRZYMANIA ODDECHU
I znowu, aż do znudzenia: obecność oddechu i tętna wymaga obserwacji przez Ratownika zawsze w pierwszej kolejności !!!
Co więcej – fakt „łapania” ustami powietrza przez chorego (poszkodowanego) czy gwałtowne ruchy klatki piersiowej mogą być obserwowane już z pewnej odległości. Obserwacja - to powinna być pierwsza czynność Ratownika, zbliżającego się z pomocą !
Jednak czasami oddech może być tak płytki (lub o mieć mniejszą częstotliwość), że wymaga subtelniejszych metod, np. zbliżenie grzbietu dłoni do ust chorego. Nie zawsze dysponujemy lusterkiem, by obserwować zaparowanie jego powierzchni. Niektórzy wolą zbliżyć swoje usta do ust poszkodowanego, jako b. wrażliwe (przy okazji sprawdza się, czy leżący spożywał alkohol).
Objawy zatrzymania oddechu:
1. Szybko postępujące zaczerwienienie a następnie zasinienie powłok skórnych (szczególnie twarzy),
2. Brak obserwowanych ruchów klatki piersiowej,
3. Brak przepływu powietrza przez usta.
Należy się liczyć z zatrzymaniem akcji serca i koniecznością włączenia pośredniego (zewnętrznego) masażu serca !!!
INFORMACJE DODATKOWE:
Powietrze wydychane nie jest pozbawione tlenu. Zawiera jeszcze 16 % (w porównaniu z prawie 21 % w powietrzu atmosferycznym).
Przyczyny zatrzymania oddechu mogą być różne np. zatrucie (tlenkiem węgla, spalinami), zadzierzgnięcie (in. „powieszenie”). Zewnętrzne przyczyny należy natychmiast usunąć lub odciągnąć od nich chorego. Niektóre, np. ciężkie urazy (klatki piersiowej, brzucha) i podobne, należy zabezpieczyć sterylnymi opatrunkami. Zawsze należy pilnie wezwać karetkę z lekarzem.
